The reality of moral sense in man and its metaphysical and transpersonal character indicate that man is aware in some sense, in some form of Para-aparan -the pure, eternal, Consciousness -Intelligence-Power that is within all. This perceptual awareness or a preunderstanding (Ta. Munnarivu) forms the ground of man's religious behaviour, metaphysical speculations, political reforms, great artistic achievements - in short, anything that is of permanent value, the extraordinary. In Agamic Psychology these are comprehended within the taxonomical classifications of cariyai, kriyai, yogam and jnanam.
எங்கே போச்சுன்னு தெரியலையே... சே... இங்கதான வச்சுறுந்தேன்.. அந்த டிஸ்க .. நானும் என் மனைவி சாந்தியும் உடலுறவு கொள்வதை அப்படியே வீடியோ எடுத்த டிஸ்காச்சே ... யாரு கையில ஆவது மாட்டிருக்கப்போகுது ஆஹா... எங்க வச்சேன் ... கம்ப்யூட்டர்ல பாக்கலாம்.. என்று நினைத்துக்கொண்டே கம்ப்யூட்டரை ஆன் செய்து விட்டு பார்த்தால் அது அங்கேதான் இருந்தது. இங்க எப்படி.. நான் கம்ப்யூட்டரையே .. முந்தாநாள் ஒப்பன் பன்ணினது தான....ஊருக்கு போயுட்டு இன்னிக்குதான் வந்திருக்கோம். அதெப்படி அந்த டிஸ்க் கம்ப்யூட்டருக்குள்ள போகும் ... சடெக்கென்று எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. ஒரு வேளை ஹரிணி ..போட்டுப்பாத்திருப்பாளோ...ச்ச்சீ .. இருக்காது . இல்லை கண்டிப்பா அவளாத்தான் இருக்கும் ... அவளுக்கு மட்டும்தான் பாஸ்வேர்டு தெரியும் .. அவளாத்தான் இருக்கும். இன்னிக்கு ட்டூயுக்ஷனுக்கு வரட்டும் கேட்டுறுவோம்.
ஹரிணி என் பக்கத்து வீட்டிலிருக்கும் பெண். பி.எஸ்சி படித்துக்கொண்டிருக்கும் அவளுக்கு நாந்தான் சில மாதங்களாக ட்டூயுக்ஷன் எடுத்துக்கொண்டிருக்கின்றேன். அவளுக்கு 20 வயதுதான் ஆகும் . ஆனாலும் வயதுக்கு மீறிய வளர்ச்சி . நல்ல கருத்த நிறமானாலும் களையான முகம். அந்த வயதுக்கு தேவையற்ற அபரிதமான வளர்ச்சி கொண்ட கொழு கொழுத்த முலைகள். சாலையிலே ஹைஹீல்சோடு அவள் நடந்து போனால் எவனையும் வெறி பிடித்துக்கொண்டு விடும். அவள் போடும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அமுக்கி வைக்கப் பட்டிருந்தாலும் திமிறிக்கொண்டு மதர்த்து நின்று ஜொள் விட வைக்கும் முலைகளும் , குதிரைக்குண்டிகள் போல துருத்திக்கொண்டிருக்கும் குண்டிகளும்... எனக்கே எத்தனையோ முறைகள் .. நிலை தடுமாறி என்னை மறந்து அவளை நினைத்துக்கையடித்திருக்கின்றேன்.
மாலை ஆறு மணியானதும் ... " ஹலோ அங்கிள்... காலையிலேயே வந்துட்டீங்களா.. நான் காலேஜுக்கு போனதும் வந்தீங்களா...இன்னிக்கு கொஞ்சம் சீக்கிரமா போகணும் .. அம்மாகூட ஒரு ரிக்ஷப்க்ஷனுக்கு போகணும்.. சரியா அங்கிள்." என்று சொல்லிக்கொண்டே ஹரிணி வந்தாள். லோஹிப்பில் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு தாவணியை போட்டு வந்தவளைப்பாத்தால் எனக்கு தாங்கமுடியவில்லை.
I am getting into this slowly
ReplyDeleteThe reality of moral sense in man and its metaphysical and transpersonal character indicate that man is aware in some sense, in some form of Para-aparan -the pure, eternal, Consciousness -Intelligence-Power that is within all. This perceptual awareness or a preunderstanding (Ta. Munnarivu) forms the ground of man's religious behaviour, metaphysical speculations, political reforms, great artistic achievements - in short, anything that is of permanent value, the extraordinary. In Agamic Psychology these are comprehended within the taxonomical classifications of cariyai, kriyai, yogam and jnanam.
ReplyDelete'முன்னறிவு தந்த' சிவஷண்முகம்
ReplyDeleteஎல்லா ஆன்மாக்கள் அகத்தும் முத்தி
ReplyDeleteமுன்னறிவு உண்டென்பதின்
"முன்னறிவு" என்ற தமிழ் நூலின் ஆசிரியர் யார்? சிவஷண்முகம்
ReplyDelete‘சாரி மாலதி.. நான் செஞ்சது தப்புதான். மன்னிச்சிடுங்க.’
ReplyDelete‘ஸ்டாப் இட்.. நல்ல பையன் மாதிரி நடிச்சி என்னை ஏமாத்திட்ட.. ஐ ஹேட் யூ..’
‘ப்ளீஸ் மாலதி.. மன்னிச்சிடுங்க..’
‘நீ பண்ணினதுக்கு யாரும் மன்னிக்க மாட்டாங்க..’
‘ஐ நோ.. மாலதி.. ப்ளீஸ்..’
‘டோன்ட் டாக் டு மீ.. பை’
‘சாரி சாரி ப்ளீஸ்..’
அதற்கப் பின் மெசேஜ் வரவில்லை. தூக்கமே வரவில்லை. அதிகாலை 4 மணிக்கு மீண்டும் ‘சாரி’ மெசேஜ் அனுப்பினேன். அரை மணி நேரம் கழித்து பதில் வந்தது.
‘ஐயோ.. மெசேஜ் அனுப்பாதனு சொன்னா கேக்க மாட்டியா நீ?’
‘சாரி மாலதி..’
‘இடியட் இப்போ என்ன வேணும் உனக்கு?’
‘நீங்க என்கிட்ட எப்பவும் போல பேசணும்’
‘முடியாது.’
‘ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்’
‘சரி சொல்லு’
‘தேங்ஸ்’
‘ஆமா இதுக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல’
‘ஹா ஹா ஹா’
‘சிரிக்காத கொன்னுடுவேன் ராஸ்கல்’
‘ஓகே சாரி..’
‘ம்ம்ம்..’
‘மாலதி....’
‘சொல்லித் தொலை’
‘ஒன்னுமில்ல..’
‘ஏய்.. என்ன சொல்லு..’
‘நத்திங்’
‘சொல்லுடா பொறுக்கி என்னமோ சொல்ல வந்த.. என்னது?’
‘வேணாம்.. நீங்க கோபப்படுவீங்க’
‘நான் ஏற்கனவே கோபமாத்தான் இருக்கேன், சும்மா சொல்லு’
‘வேணாம்ம்..’
‘கோபத்த கிளராத சொல்லுடா நாயே..’
‘ரொம்ப திட்டுறீங்க..’
‘ஆமா பின்ன இவரு பண்ற காரியத்துக்கு திட்டாம கொஞ்சுவாங்களாக்கும்? என்ன சொல்ல வந்த? அத சொல்லு’
‘ஒன்னுமில்ல.. உங்கள பாக்கனும் போல இருக்கு’
‘எதுக்கு? ’
‘தெரியல.. ஆனா பாக்கனும் போல இருக்கு..’
‘இந்த நேரத்துல என்ன பாக்க வேண்டி கெடக்கு?’
‘தெரியல.. எனக்கு பத்து நாளா உங்க நெனப்பாவே இருக்கு’
‘இருக்கும். இருக்கும்.’
‘நீங்க என்னை நெனக்கவே இல்லயா?’
‘நான் எதுக்கு உன்னை நெனக்கனும்?’
‘இல்ல... அன்னைக்கு தியேட்டர்ல நடந்தது....’
‘ஏய்.. சும்மா இரு.., அதெல்லாம் ஞாபகப்படுத்தி என்னை கொலைகாரி ஆக்காத..’
‘சாரி..’
‘அப்பா.. என்ன தைரியம் உனக்கு? பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல அதுவும் ஆர்த்திய பக்கத்துல வெச்சிகிட்டு.. பளார்னு அறைஞ்சிருக்கனும் உன்னய.. விட்டது தப்பு..’
‘சாரி சாரி..’
‘ம்ம்ம்..’
‘மாலதி..’
‘என்ன?’
‘என் லைப்ல மறக்க முடியாத நாள் அது.’
‘ஏன்?’
‘அதுதான் பர்ஸ்ட் டைம் ஒரு லேடிய டச் பண்ணினது.’
‘பொய் சொல்லாத’
‘நெஜமாதான்..’
‘ம்ம்ம்..’
‘நல்லா இருந்துச்சு..’
‘இருக்கும் இருக்கும்.. ஏன் இருக்காது..? பளார்னு ஒன்னு விட்டிருந்தா தெரியும்’
‘ஏன் அறையல.? அறைய வேண்டியதுதான?’
‘பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல மானம் போகுமேனுதான் சும்மா விட்டேன். இல்லாட்டி கொன்னிருப்பேன்.’
‘ம்ம்ம்.. சாரி மாலதி..’
‘சரி விடு.. நெஜமா சொல்லு.. உனக்கு அதுதான் பர்ஸ்ட் டைமா?’
‘ஆமா மாலதி.. நெஜமாத்தான்’
‘ம்ம்ம்.. எப்படி இருந்துச்சு?’
‘எது?’
‘சீ.. சொல்லுடா’
‘ம்ம்ம்.. நல்லா இருந்துச்சு?’
‘எது?’
‘உங்களோட .......’
‘ஏய்.. சீ.. போதும்.’
‘ம்ம்ம்’
‘சரியான பொறுக்கி.. ’
‘ம்ம்ம்.. உங்களுக்கு எப்படி இருந்துச்சு?’
‘ஷாக்கா இருந்துச்சு? நீயா இப்படினு’
‘பிடிக்கலையா? ’
‘பிடிக்கல’
‘நெஜமா?’
‘ச்சீ.. போ..’
‘சொல்லுங்க மாலதி’
‘எனக்கு அழுகையே வரும் போல இருந்துச்சு’
‘ம்ம்ம்..’
‘வீட்டுக்கு வந்து அழுதேன் தெரியுமா? ’
‘சாரி..’
‘ம்ம்ம்.. ஏண்டா அப்படி பண்ணின பொறுக்கி?’
‘உங்க மேல உள்ள ஆசைய என்னால அடக்க முடியல..அதான்..’
‘அதுக்காக அப்படியா? ரெண்டு நாள் வலிச்சுச்சு தெரியுமா?’
‘எது?’
‘போடா.. ஐயாவுக்கு ஒன்னுமே தெரியாது’
‘நெஜமா தெரியாது..சொல்லுங்க’
‘ஏய்.. போ ஒன்னும் வேணாம்.’
‘சொல்லுங்க மாலதி ப்ளீஸ்’
‘ம்ம்ம்.. எல்லாம் நீ பிடிச்சதுதான் வலிச்சுது. தியேட்டர்னு கூட பாக்காம எவ்வளவு முரட்டுத்தனமா செய்யிர? பொறுக்கி’
‘ஓ.. சாரி மாலதி’
‘ஆமா.. செய்யிரத செஞ்சிட்டு இத ஒன்ன சொல்லிடு.. சாரி பூரினு..’
‘ஹா ஹா ஹா’
‘சிரிக்காத.. ஏண்டா அவ்வளவு வெறித்தனமா பிடிச்ச?’
‘பின்ன.. ரொம்ப நாள் ஆசப்பட்டது கைல கெடக்கும் போது சும்மா விட முடியுமா?’
‘ஓகோ அவ்வளவு ஆசையா சாருக்கு?’
‘ஆமா மேடம்’
‘பொறுக்கி பொறுக்கி.. எனக்கு வயிறு எரியுது. அவரைத் தவிர யாருமே தொட்டதில்ல.. ஆனா நீ என்னமோ கட்டுன பொண்டாõட்டி மாதிரி ரொம்ப உரிமையா பண்ற.. சரியான பொம்பள பொறுக்கி’
‘ஏய் மாலு.. நீ என் பொண்டாட்டியா இருந்திருந்தா நல்லாத்தான் இருந்திருக்கும்.’
‘வாட் மாலுவா? என்ன மரியாதை தேயுது.?’
‘சாரி.. உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்லனும்’
‘சொல்லித் தொலை’
‘ஐ லவ் யூ’
எங்கே போச்சுன்னு தெரியலையே... சே... இங்கதான வச்சுறுந்தேன்.. அந்த டிஸ்க .. நானும் என் மனைவி சாந்தியும் உடலுறவு கொள்வதை அப்படியே வீடியோ எடுத்த டிஸ்காச்சே ... யாரு கையில ஆவது மாட்டிருக்கப்போகுது ஆஹா... எங்க வச்சேன் ... கம்ப்யூட்டர்ல பாக்கலாம்.. என்று நினைத்துக்கொண்டே கம்ப்யூட்டரை ஆன் செய்து விட்டு பார்த்தால் அது அங்கேதான் இருந்தது. இங்க எப்படி.. நான் கம்ப்யூட்டரையே .. முந்தாநாள் ஒப்பன் பன்ணினது தான....ஊருக்கு போயுட்டு இன்னிக்குதான் வந்திருக்கோம். அதெப்படி அந்த டிஸ்க் கம்ப்யூட்டருக்குள்ள போகும் ... சடெக்கென்று எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. ஒரு வேளை ஹரிணி ..போட்டுப்பாத்திருப்பாளோ...ச்ச்சீ .. இருக்காது . இல்லை கண்டிப்பா அவளாத்தான் இருக்கும் ... அவளுக்கு மட்டும்தான் பாஸ்வேர்டு தெரியும் .. அவளாத்தான் இருக்கும். இன்னிக்கு ட்டூயுக்ஷனுக்கு வரட்டும் கேட்டுறுவோம்.
ReplyDeleteஹரிணி என் பக்கத்து வீட்டிலிருக்கும் பெண். பி.எஸ்சி படித்துக்கொண்டிருக்கும் அவளுக்கு நாந்தான் சில மாதங்களாக ட்டூயுக்ஷன் எடுத்துக்கொண்டிருக்கின்றேன். அவளுக்கு 20 வயதுதான் ஆகும் . ஆனாலும் வயதுக்கு மீறிய வளர்ச்சி . நல்ல கருத்த நிறமானாலும் களையான முகம். அந்த வயதுக்கு தேவையற்ற அபரிதமான வளர்ச்சி கொண்ட கொழு கொழுத்த முலைகள். சாலையிலே ஹைஹீல்சோடு அவள் நடந்து போனால் எவனையும் வெறி பிடித்துக்கொண்டு விடும். அவள் போடும் ஜாக்கெட்டுக்குள் அமுக்கி வைக்கப் பட்டிருந்தாலும் திமிறிக்கொண்டு மதர்த்து நின்று ஜொள் விட வைக்கும் முலைகளும் , குதிரைக்குண்டிகள் போல துருத்திக்கொண்டிருக்கும் குண்டிகளும்... எனக்கே எத்தனையோ முறைகள் .. நிலை தடுமாறி என்னை மறந்து அவளை நினைத்துக்கையடித்திருக்கின்றேன்.
மாலை ஆறு மணியானதும் ... " ஹலோ அங்கிள்... காலையிலேயே வந்துட்டீங்களா.. நான் காலேஜுக்கு போனதும் வந்தீங்களா...இன்னிக்கு கொஞ்சம் சீக்கிரமா போகணும் .. அம்மாகூட ஒரு ரிக்ஷப்க்ஷனுக்கு போகணும்.. சரியா அங்கிள்." என்று சொல்லிக்கொண்டே ஹரிணி வந்தாள். லோஹிப்பில் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு தாவணியை போட்டு வந்தவளைப்பாத்தால் எனக்கு தாங்கமுடியவில்லை.
எப்பொருளையும் பற்றித் தான் அறியக் கூடியதெவை என்பதறியாதவன் முன்னறிவில்லாதவன்.
ReplyDelete